|گفتگو با علی لهراسبی چند ماه پس از انتشار آلبوم جنجالی‌اش : «تصمیم»Ali Lourasbi - New,s - 91

همه حاشیه‌های آلبوم «تصمیم» از انتشار عکس دو نفره لهراسبی و «شادمهر عقیلی» در صفحه شخصی لهراسبی شروع شد. عکسی که این دو هنرمند را در لیموزینی مجلل در کنار هم نشان می‌داد. از‌‌ همان روز به بعد علی لهراسبی سردمدار جنجال‌ها و حاشیه‌های بازار موسیقی کشور بود. نزدیک بودن انتشار آلبوم جدید لهراسبی هم باعث شد که شایعات جدی‌تر شوند و همکاری او با «شادمهر عقیلی» در رسانه‌های مختلف منتشر شود. خبرگزاری‌های رسمی هم وارد این بازی شدند و هرکدام با شیوه و خط مشی خودشان به این خبر واکنش نشان دادند. در این بین اما سکوت لهراسبی التهاب این خبر را بیشتر کرد تا حساسیت‌ها چند برابر شوند. زمان گذشت و یک روز قبل از انتشار آلبوم پوستر‌های آلبوم لهراسبی از سطح شهر جمع آوری شدند و بیلبوردهای آلبوم «تصمیم» هم به دستور حراست مسئولین دفتر موسیقی از پشت شیشه‌های فروشگاه‌ها پایین آمد تا این آلبوم بیشترین حاشیه را قبل و بعد از انتشار ش به خود ببیند. دو سه ماهی از این اتفاقات گذشته و نتیجه همه اینجار و جنجال‌ها، ممنوع الکار شدن لهراسبی بوده است. او نه می‌تواند کنسرت بدهد و نه برای آلبوم جدیدش اقدام کند. حتی حق حضور در تیترا‍ژهای تلویزیونی را هم ندارد. همه این جنجال‌ها باعث شدند کمتر کسی در مورد محتوای این آلبوم صحبت کند. آلبومی که قطعا بهترین آلبوم لهراسبی در همه این سال‌ها بوده و او توانسته بهترین محصول را در اختیار دوستدارانش قرار دهد. اما لهراسبی بالاخره سکوتش را شکست و حاضر به گفتگو شد. این اولین گفتگوی لهراسبی بعد از آلبوم جدیدش است و به همه ابهامات و حرف و حدیث‌ها در این گفتگو پاسخ گفته است.

    جنجال‌های آلبوم‌ات قبل از انتشار به قدری زیاد بود که حتی خود آلبوم را هم تحت تاثیر قرار داد و باعث شد توجه‌ها نسبت به آلبوم «تصمیم» چند برابر شود. خودت واقعا در شروع و نشر این همه جنجال نقشی نداشتی و واقعا همه این اتفاقات ناخواسته بوجود آمد؟

قطعا من هیچ نقشی نداشتم. منتها موجی بود که به یک باره اتفاق افتاد. واقعا آمادگی مواجهه با این همه جار و جنجال را هم نداشتم و همین اتفاقات باعث شدند من دقیقا پس از انتشار آلبوم یک مسافرت خارج از کشور بروم. تلفن من مثل ۱۱۸ مدام زنگ می‌خورد. من تلفن‌هایی را که نمی‌شناختم، جواب نمی‌دادم. ولی همان‌هایی را هم که می‌شناختم، وقتی جواب می‌دادم، مرکزیت همه صحبت‌ها آلبوم بود و جار و جنجال‌های آن. البته این از نگاه یک کار‌شناس تبلیغاتی اتفاقی بسیار خوب و قابل توجه است. اینکه آلبومی منتشر شود و همه جا در موردش صحبت شود. ولی اینکه چقدر حرف خوب و بد در موردش زده شد، بماند. اما خود من اصلا هیچ نقشی در این اتفاقات نداشتم.

    تو شغل اصلی‌ات کار‌شناس تبلیغات است و همین باعث می‌شود که ماجرا کمی بودار شود و این جنجال‌ها را بتوان به خودت هم نسبت داد.

بله؛ من کار‌شناس تبلیغات هستم. ولی نه در مورد موسیقی و کارهای خودم. چون در ایران هیچ ابزار یا رسانه تبلیغاتی‌ای برای موسیقی وجود ندارد. پس قطعا نمی‌شود در این باره وارد پروسه‌های تبلیغاتی شد. تو نمی‌توانی کمپین تبلیغاتی برای موسیقی تعریف کنی. چون با واژه‌هایی مثل مجاز و غیرمجاز طرفی. و این تعریف‌ها گستره‌های تبلیغاتی‌ات را می‌تواند تحت تاثیر قرار دهد. رسانه‌ها محدودیت‌های فراوانی را برای موسیقی دارند و این باعث می‌شود که تو هرگز نتوانی وارد بحث‌های تبلیغاتی شوی. آن هم برای یک آلبوم موسیقی پاپ.

    تو هم با من موافقی که تبلیغات منفی و بوجود امدن جار و جنجال همیشه تاثیر مثبت روی محصولات فرهنگی دارد؟

نه من اصلا موافق نیستم! شاید این حرف تو را باید این طور تصحیح کرد که شایعه یکی از بهترین ابزار‌های تبلیغات است. ولی مثلا تبلیغ منفی در مورد مواد خوراکی که هیچوقت نتیجه نمی‌دهد و برعکس تاثیر منفی هم دارد. ولی چون در ایران بحث‌های تبلیغاتی به معنای واقعی وجود ندارند، حاشیه و شایعه در دیده شدن یک محصول خیلی می‌توانند موثر باشند.

    بحران بیلبوردهای تبلیغاتی تو برای آلبومت ماجرایی شد که حتی به رسانه‌های خارجی هم کشیده و خیلی پرسر و صدا شد. بیلبوردهایی که بالا رفتند، مورد توجه قرار گرفتند و پائین کشیده شدند! ماجرا چه بود؟

 برای همه این بیلبورد‌ها مجوز تبلیغات محیطی را آقای گلیان گرفته بودند و بر اساس‌‌ همان مجوز‌ها هم اقدام به تبلیغات کردند. به هیچ وجه هم من در جریان ریز این اتفاقات نبودم. فقط می‌دانستم که این اتفاق افتاده و مجوز اخذ شده.

    ولی گفته می‌شود در دفتر موسیقی و حراست آن به همه خواننده‌ها قبل از انتشار البومشان اعلام می‌شود که هرگونه تبلیغات محیطی ممنوع است.

واقعا من اطلاعی در این باره ندارم. فقط یک روز اقای بصیرت نیا (تهیه کننده آلبوم تصمیم) با من تماس گرفتند و گفتند قوانین عوض شده‌اند و می‌توانیم از تبلیغات استفاده کنیم و مجوزش هم اخذ شده.

    پوستر‌هایت هم توسط یک دستگاه وانت از مناطق مختلف تهران جمع آوری شد! دقیقا یک روز قبل از انتشار البوم‌ات.

این ماجرا را خودم هم شنیدم. ولی به نظرم نظر شخصی یکی دو نفر بوده و زیاد چیز مهمی نبود. اتفاق خاصی نیفتاد.

    ولی تو الان ممنوع الکاری. دلیلش هم همین تبلیغات محیطی‌ات است.

فکر نمی‌کنم تبلیغات محیطی دلیل این تصمیم بوده باشد. سوال بعدی!

    فقط دوست دارم بدانم این حکم ممنوع الکاری تو به خاطر این موضوع است یا همکاری‌ات با شادمهر در آلبوم تصمیم؟

قرار است در جلسه‌ای در این مورد صحبت کنیم. من فعلا در شرایط‌ای هستم که باید منتظر بمانم تا در جلسه‌ای که قرار است با مسئولین داشته باشم، در این باره صحبت کنیم. ولی قطعا دلایل این حکم حاشیه‌های آلبومم است.

    واقعیت دارد که بیلبوردهای تو به دستور شخص آقای می‌رزمانی پائین آورده شده‌اند؟

به هر حال ایشان مسئول مربوطه هستند وقتی تصمیمی گرفته شده به هر حال ایشان هم قطعا در جریان بوده‌اند.

     به نظر تو تبلیغات موسیقی در فضاهای شهری چه مضرراتی را می‌تواند داشته باشد که مسئولین در پی اخذ ممنوعیت‌هایی به این شدت برای آن هستند؟

نمی‌دانم شاید از دید کار‌شناسان بخشی از این موسیقی‌ها می‌توانند لطمه فرهنگی به جامعه بزنند. من اعتقادم این است که ممیزی‌هایمان را سفت و سخت‌تر کنیم و کارهایی منطبق بر اصول اعتقادی و فرهنگیمان را تولید کنیم. ولی از آن طرف راههای تبلیغات و گسترش را برای خواننده‌های مجاز محدود نکنیم. خواننده‌ای که مجاز است دیگر همه جوره مجاز است و می‌تواند آزادانه فعالیت‌هایش را پی گیری کند.

    و مجبور نباشد هر بار برای کنسرت‌اش مجوز بگیرد!

به هر حال این روشی است که از گذشته باب شده.

    و همین باعث شده این آش شله قلمکار در بخش قوانین حاکم بر دنیای موسیقی هم وجود داشته باشد.

این‌ها همه حل می‌شود تنها در صورتی که موسیقی‌ای که تائید می‌شود، در ادامه راهش مورد حمایت هم قرار بگیرد. این بهترین اتفاق ممکن می‌تواند باشد و علاج برزگی برای همه مشکلات و دردهای این حوزه است.

    عادل فردوسی‌پور دیالوگ زیبایی را پس از افشاگری‌ها و تخلف‌های بزرگ فوتبال به کار برد و گفت: خدا را شکر همه چیز فوتبالمان به هم می‌آیند. به نظر من در موسیقی هم همین طور است. هر کس با هر سلیقه‌ای می‌آید و هر قانونی را اجرایی می‌کند بدون اینکه نظارتی بر آن باشد و از آن طرف اهالی موسیقی هم هرگز وارد چالش با این قوانین عجیب و غریب نمی‌شوند و همیشه تو سری خور بوده‌اند.

این حرف من و خیلی‌های دیگر هم هست. در جواب صحبت‌ات فقط چند جمله می‌گویم و آن هم اینکه اگر از موسیقی داخل کشور و با محتوا حمایت شود قطعا این گارانتی قابل تضمین است که فرهنگ شنیداری مردم را می‌توانیم تغییر بدهیم و آنرا به بهترین شکل ممکن پرورش دهیم.

    در آلبوم تصمیم فضای کارهای قبلی شکسته شده. نظرت چیست؟

آلبوم تصمیم آلبومی ست که در سال ۹۰ تولید شده و این آلبوم برای موسیقی در سال ۹۰ است. شاید این آلبوم در سال ۹۱ و ۹۲ آلبومی کاملا متفاوتی باشد. باید به روز باشد. من موسیقی روز جهان را پی گیری و تحقیق می‌کنم و قطعا باید کاری تولید کنم که مخاطب عام داشته باشد و من قطعا مخاطب عام برایم اهمیت دارد. اگر می‌بینی که ترانه‌هایم ساده‌تر شده و در ۵۰ درصد آلبوم وارد فضاهای جدید تری شده دلیلش این است که خاصیت آن موسیقی‌ها اینطور بوده. من جزو کسانی هستم که موسیقی و ملودی را خودم نمی‌سازم و در بسیاری اوقات به صورت آماده آنرا تحویل می‌گیرم و انتخاب می‌کنم و می‌خوانم. تا یک جایی می‌شود روی آن‌ها تغییر داد. فلان آهنگساز قطعه‌ای را آماده در اختیار من می‌گذارد و من وقتی حس می‌کنم که این کار کار قوی و قابل توجهی است آنرا انتخاب می‌کنم.

    شناسنامه آلبومت نشان داد که حرف و حدیث‌های حضور شادمهر عقیلی در آلبومت زیاد هم شایعه نبوده. من نمی‌خواهم در مورد این حضور صحبت کنی. فقط دوست دارم در مورد ورود سلیقه‌های جدید به آلبومت بگویی.

من برای بهتر شدن کارم از هیچ تلاشی اجتناب نمی‌کنم. همیشه برای حرکت رو به جلو علاقمندم. در آلبوم جدید هم همین طور خواهد بود. در این آلبوم هم حضور استعداد‌های جدیدو هنرمندان با سابقه خیلی مشهود به قوی‌تر شدن‌اش کمک کرده. شاید برایتان جالب باشد که در البوم بعدی هم من در حال مذاکره با تنظیم کننده‌هایی خارجی هستم. افراد شناخته شده‌ای با کارنامه‌ای جهانی. همیشه از پیشرفت لذت برده‌ام. شاید این جمله خوبی نباشد شناگر خوبی هستم ولی آب نیست! اما در چهارچوب‌ها و ایدئولوژی‌های خودم. هرگز از استاندارد‌ها خارج نمی‌شوم.
 

    اولین کسی که آلبوم را به تو تبریک گفت چه کسی بود؟

روزبه بمانی بود. بعد بهروز صفاریان و خیلی‌های دیگر...

    واکنش‌ها در این مدت قطعا زیاد بوده. کمی در مورد واکنش‌ها می‌گویی؟

به نظر خودم قطعا این البوم بهترین آلبوم من بود. ولی منتظرم واکنش مردم را در کنسرت‌هایم ببینم. به نظزم برای همه سلیقه‌ها یکی دو اثر هست. خود من هم برای این آلبوم باید بگویم که هیچ قطعه‌ای در آن نیست که دوستش نداشته باشم. زمان بگذرد اتفاق‌های خوب زیادی هم قطعا برایش خواهد افتاد.